Üst çene dişleri, insan gülüşünün odak noktasıdır. Uygun diş pozisyonu, gülme hattını tespit eder. Maksiler kemik pozisyonu ve yumuşak doku konturu, estetik yüz kontum için büyük önem taşımaktadır. İdeal diş pozisyonu ve kontur, implant ve altındaki kemik ve yumuşak doku pozisyonunun uygunluğunu gerektirmektedir. Ekonomik kısıtlamalar, restoratif diş hekimi ve cerrahın yeteneği, hastanın uyumu ve beklentisi başarıyı etkileyen önemli faktörlerdendir. Tedavi planı ve takım çalışması zaman alıcı ve karmaşık olmasına rağmen sonuçları daha olumlu hale getirmektedir.
Tam dişsiz hastalarda; hibrit protez, hareketli protez ve metal-seramik rehabilitasyon olmak üzere üç protetik restorasyon seçeneği vardır. Hibrit protez, metal bir alt yapı ile akrilik rezin ve dişlerden oluşan protezdir. Mandibulada en az 5, maksillada en az 6 implant gerektirir. Bu protezi tercih etmenin en büyük nedeni, kemik miktarı ve yumuşak doku kaybıdır. Çok kemik kaybı olan hastalarda tercih edilir.
Metal-seramik rehabilitasyonlar ise mandibulada en az 5, maksillada en az 6 implant gerektirir. Eğer kemik kaybı az ise ve hasta dişlerini son 5 yıl içinde kaybettiyse tercih edilir. Çok ciddi kemik kaybında hareketli restorasyon tek seçenektir.
Tam dişsiz ağızlarda sabit restorasyonun en önemli avantajı, sürekli hastanın ağzında bulunmalarıdır. Bu nedenle hasta doğal dişlerine yakın bir psikolojik rahatlık hisseder. Ek olarak, hareket azaltılmıştır ve kom-ponentler geç eskimektedir. Çünkü protez vidalıdır ve hekim tarafından uzaklaştırılabilir. Dezavantajı ise; maksiller ön bölgede çok iyi yerleştirilemezse estetiği ve hijyeni sağlamak zordur. Hibrit protez uygulamalarında, hekim estetiği sağlayarak, hijyen için yeterli boşluğu bırakmaya özen göstermelidir.
Tüm implant sistemleri için yerleştirme işlemleri atravmatik preparasyon gerektirir. Düşük hızda, yüksek lorkta el aleti, irrigasyon ile birlikte, kemiğin ısınarak yaralanmasını önlemek için kullanılır. İmplant yerleştirilecek saha, çapı giderek artan frez serileri ile prepare edilir. Tüm implant sistemlerinde başlangıçta küçük çapta dril kullanılır. İmplant bölgesi, cerrahi rehber plak ile implantın açısını yönlendirmede kullanılır, implant bölgesinin merkezi, başlangıç dril ile işaretlenir ve pilot delik hazırlanır. Dizilim ve açıyı kontrol etmek için paralel pinler yerleştirilir. İstenen derinlik ve çap sağlanınca implant yerleştirilir. Titanyum implantlarda osseointegrasyon için, kontamine olmamış okside tabaka gereklidir.
Abutmentlar, implanta direkt olarak vidalanan komponentlerdir. Farklı formlarda, düz, cilalı titanyum veya alaşımıdır. Abutment boyutu seçimi, implant tabam ile karşıt dentisyon arasındaki mesafeye, sulkus derinliğine ve restore edilecek alandaki estetik gereksinimlere bağlıdır.
Ölçü postları, implantın ağız içi lokalizasyonunu aynı pozisyonda laboratuar modeline taşır. Direkt ve indirekt olmak üzere iki ad el ölçü tekniği vardır. Ölçü alınmasında, heavy body (örneğin polisiloksan ve polieter) veya geleneksel ölçü materyali kullanılabilir. Direkt teknikle, ölçü ağızdan çıkarılınca, ölçü postu ağızda implant üzerinde kalır. Ağızdan çıkarılır ve laboratuar analoğu ile birleştirilir ve uygun konumda ölçüye yerleştirilir, îndirekt teknik, ölçü ağızdan çıkarılınca, ölçü postu ölçünün içinde kalır. Aralık kısıtlı olduğunda ve anahtarın kullanımı zor olduğunda önerilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder